سحر و جادو، از توهّم تا واقعیّت
سؤال : مدّتي است که به بيماري سوءظن و بدبيني دچار شدهام و با کوچکترين حرف و صحبتي تحريک ميشوم. البته ما زندگي نسبتاً خوبي داريم، به طوري که بعضي از اقوام غبطۀ ما را ميخورند. سه ماه است فکر ميکنم زندگيمان کمي سرد شده و عشق و علاقۀ من به زندگي کم شده است. البته شوهرم خيلي خوشحال و خوشاخلاق و هميشه خندهروست و من احساس ميکنم خندهاش از روي اذيت و آزار به من است. از شما ميخواهم برايم دعا کنيد تا سوءظنّ من به همسرم کم شود و اينکه علاقه و محبّت ما به يکديگر زياد شود. با توجّه به اين بيماري، آيا نوشتن دعا توسط دعانويس براي رفع بيماري و مشکلات روحي درست است يا نه؟
پاسخ: صفت سوءظن بسيار بد و خطرناک است. بايد با دعا و توسّل و بياعتنايي، آن را رفع کنيد. تقاضا دارم هر چه زودتر آن را کنار بگذاريد و ترتيب اثر ندهيد تا رفع شود. همّت و دعا از شما و دعا از من و عنايت از امام زمان«عجلاللهتعالیفرج الشریف» و شفا از خداوند.
بنابراین بهترين راه این است که تلاش و دعا کنيد و توسّل به اهلبيت«سلاماللهعلیهم داشته باشيد، امّا اگر آن دعانویس، اهل سحر و جادو نباشد، صرف گرفتن دعا از او جایز است.
پی نوشت:
پاسخ به پرسشهای ازدواج و خانواده
نويسنده: آيت الله العظمي حسين مظاهري
انتشارات مؤسسه فرهنگی- مطالعاتی الزهرا«س»
آخرین نظرات