امان از غفلت
آيه شماره ۲۶ از سوره مبارکه نحل
غفلت
قَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللّهُ بُنْيَانَهُم مِّنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَيْهِمُ السَّقْفُ مِن فَوْقِهِمْ وَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لاَ يَشْعُرُونَ
پيش از آنان كسانى بودند كه مكر كردند و[لى] خدا از پايه بر بنيانشان زد درنتيجه از بالاى سرشان سقف بر آنان فرو ريخت و از آنجا كه حدس نمىزدند عذاب به سراغشان آمد
1- مخالفان دین و مكتب بدانند كه خداوند طرفِ آنهاست. «فاتى اللَّه بنیانهم»
2- برخورد با دشمن باید بنیانى باشد نه سطحى و ظاهرى، تا همهى تشكیلات فكرى و سازمانى آنها از بین رود. «فاتى اللَّه بنیانهم … فخرّ علیهم السّقف»
3- كیفرهاى الهى مخصوص آخرت نیست. «فاتى اللَّه بنیانهم»
4- زمان و مكان قهر خدا، قابل پیشبینى نیست. «من حیث لایشعرون»
آخرین نظرات